Kanker!

Insomaniac
Kanker is voor sommige mensen een zwaar beladen woord. Voor andere mensen is het een fijne krachtterm om je vloek extra kracht mee te geven. Daarnaast is het werkwoord kankeren een normaal Nederlands woord, welke ook in de Van Dale terug te vinden is. Ik maak gebruik van het woord in al haar betekenissen. In de eerste plaats is het mijn favoriete vloekwoord. Als ik mijn teen weer eens stoot tegen de trap, is het een kankertrap. Als mijn vriend me overstuur heeft gemaakt, is het een kankerklootzak. Gaat hij écht heel ver, dan is hij een gore vieze teringkankerklootzak.

Maar in de tweede plaats is kanker een verwoestende ziekte, die aan veel van mijn dierbaren het leven heeft gekost. Mijn grootvader, tante, surrogaat-oma en een aantal kennissen zijn overleden aan kanker. Soms als ik gefrustreerd loop te kankeren, zeggen mensen tegen me dat ik blijkbaar nog nooit iemand heb verloren aan kanker, want anders zou ik het woord niet op die wijze gebruiken. Ik word altijd een beetje moedeloos van dat soort opmerkingen. Toen ik bij mijn tante aan haar ziektebed zat en zij vertelde over haar pijn, floepte ik er uit dat het toch ook een gore kankerziekte was. Door haar tranen heen moest mijn tante ontzettend lachen. Ze noemde haar medicijnen ook altijd kankermedicijnen en de bijwerkingen waren kankerbijwerkingen. Toen de arts haar een keer onbeschoft had behandeld, was hij dan ook een kankerklootzak.

Als zelfs mijn tante het woord als een vloek gebruikte, terwijl ze er zelf onder leed, waarom mag ik dat dan niet? Waarom wordt er zo gestruikeld over het woord? Als ik bijvoorbeeld naar scheldpartijen hier op het forum kijk, mag iedereen elkaar uitschelden voor achterlijke helmjosti, teringdebiel, tyfuslijer en weet ik wat meer, maar zodra je kankermongool zegt, dán valt iedereen over je heen. Tering en tyfus zijn ook vreselijke ziektes, maar daar hoor je niemand over. Ook komt niemand op voor mensen met het syndroom van Down als het woord mongool gebruikt wordt. Niemand kijkt op van onbeschoft en respectloos gedrag, maar zodra je gebruik maakt van het "K-woord" dan ben je de personificatie van alles wat slecht is.

Ik denk dan ook dat het hoog tijd is om het taboe rond het woord kanker op te heffen. Maak gewoon onderscheid tussen de krachtterm en de ziekte. Als ik iemand een kankerdebiel vind, vind ik die persoon een hele, hele erge debiel. Door de kankertoevoeging geef je aan hoe debiel je iemand vindt. Dat staat in mijn beleving helemaal los van de ziekte. Kijk, zeg ik tegen iemand; krijg kanker, debiel, ja dan mag je me best een preek geven over hoe erg kanker is. Maar mensen, alsjeblieft schiet niet zo in de stress en moraalriddermodus als je ergens het woord kanker leest of hoort.

Dus hou op met kankeren over kanker en leer het onderscheid kennen tussen de krachtterm en de ziekte.