Karaokecolumn: Mohamlet

Nou is polemiek een mooie, Hollandse traditie, maar mijn gewekte nieuwsgierigheid kwam opnieuw bedrogen uit: weer die oude klaagzang van ongeletterde boeren die hier na de gastarbeidergolf alsnog probeerden wat welvaart weg te snoepen maar beledigd moesten concluderen dat een baan en een carriere alleen weggelegd waren voor diegenen die zich middels mentale dwangarbeid tot intelligente werknemers lieten hersenspoelen! We weten onderhand dat een beetje trotse Rifanalfabeet met traditionele hoogmoed dat onmogelijk kan verdragen, ook deze 'Salah Edin' niet. Het ligt weer allemaal aan de onredelijke Nederlanders. We zijn onbeschaafd en ongelovig, we beledigen deze parels van de woestijn, we gunnen ze zelfs het kleinste handtasje niet, kortom, geef die arme jongens nou eindelijk eens een reden waarom ze geen terrorist zouden worden. Een beetje homo allochtonis wordt immers tot geweld gedwongen in dit heidense land.

Voer voor psychologen als de Uni's van Nederland zich eindelijk durven los te maken van hun socialistische dogma's, maar tot die tijd zitten we er mooi mee. En ach, dan kun je maar beter grijnzend genieten van zo'n fenomeen, en die paar moordpartijen -uit 'frustratie'- nemen we op de koop toe. Job Cohen trekt dan op zijn beurt de knip en zet een standbeeld voor je neer. Handig, de ene PvdA'er betaalt de haatpropaganda, de andere financiert je herdenkingsplechtigheid. Divide et impera.

Maar nog even terugkomend op die psychologen: De aangenomen naam van deze nieuwe knuffel is 'Salah Edin', en dat verwijst naar Saladin, een vroegere -en zeer succesvolle- arabische ruziezoeker. Stel je voor dat Frans Bauer ineens met een steekhoedje het podium opkomt, nors de zaal in kijkt, zijn linkerhand in zijn glittervestje steekt en rondschreeuwt dat iedereen hem vanaf dat moment 'Napoleon' moet gaan noemen, en vervolgens een rijmpje opdreunt waarin hij duidelijk maakt hoe stoer hij is en hoe stom alle andere mensen zijn, en dat hij heel veel Josefientjes kan uitwonen omdat hij de keizer van het levenslied is.

Waar Frans vastgebonden op een brancard schuimbekkend de gesloten afdeling ingereden wordt, krijgt deze Berberse evenknie een zak geld en een status als rolpatroon. Blijkbaar denkt de overheid dat je met dit soort gasten het maximale uit een Berber kan halen, en dat alle kleine beetjes helpen. En dan ben ik een 'racist'.

Maar goed, daar moet dus wat tegengas aan gegeven worden, want er bestaat ook nog een Rifrapper die wel weet wat poezie is. Die de tegenstrijdigheden van het leven in een migratieland heeft moeten bevechten en toegeeft daar niet altijd even succesvol in geweest te zijn. Een man die zijn eigen falen net zo diep bestudeert als zijn successen, en zich daarom ook een prachtige artiestennaam heeft aangemeten: Mohamlet. De Deense prins die de valse koning vermoorde, maar daar zelf ook aan ten onder ging.. Het enige wat hem kon troosten was de geest van zijn vader, al het aardse bestond voor hem uit verraad, bedrog en waan.

Deze rapper, deze volbloedartiest heeft geen cent subsidie ontvangen. Hij is niet weggezet als rolmodel, zit zelfs in de gevangenis omdat zijn wanhoopsdaad op geen enkele vorm van begrip mocht rekenen. Hij is niet stoer, ziet er niet lekker uit, heeft zelfs een goede opleiding. En uitgerekend deze jongen laat onze overheid volledig barsten.

Daarom uit zijn oevre dit verdichte gebed. Sinds mijn verhuizing is mijn arabisch drastisch achteruitgegaan, helaas kan ik geen tekst en/of vertaling aanbieden. Wel kan ik opmaken dat Khomeini een 'oetlul' schijnt te zijn.