Jawel! Vandaag is het weer zover. De dag dat we allemaal wat liever moeten zijn voor de grote liefde in ons leven. En als je denkt: ‘voor mij niet, want mijn vriendin/vrouw/partner vindt dat allemaal onzin’, dan zou ik drie keer zo hard gaan lopen. Valentijnsdag is namelijk alleen onzin als ze wél iets krijgt. Dat wordt dus na het werk nog even snel een bosje bloemen scoren bij de lokale bloemenwinkel, die, geheel in de lijn van de vercommercialisering van de feestdagen, een troosteloos bosje aanbiedt voor slechts 20 euro.
Dat is dan ook meteen wat er de laatste jaren mis is gegaan. Zodra ergens een centje verdiend kan worden, is al het andere van ondergeschikt belang. Hoopte je vroeger op Valentijnsdag nog op een anoniem kaartje, tegenwoordig is het verplicht sms-en, mms-en, pms-en en ecards versturen. Kwam je vroeger weg met een bosje rode rozen voor één knaak vijftig en een doosje kersenbonbons, nu is het naar de juwelier en veertig euro neertellen voor een bedeltje van Pandora van nog geen centimeter doorsnee, een leuk lingeriesetje van Marlies Dekkers, of naar de parfumerie voor het laatste luchtje van Joran van der Sloot: De Zee, met de gratis reisgids ‘Zwemmen met de visjes’. ’s Avond verplicht een dinertje bij kaarslicht met de Excellent Valentijnsmaaltijden van Albert Heijn en dan gezellig samen op de bank met een romantisch DVD-tje, binnen 24 uur thuisbezorgd door Bol.com. Of als je humor hebt en niet bang bent voor een paar klappen, kan je altijd nog op goedkopekutspullen.nl de muzikale buttplug kopen, die een leuk melodietje speelt als je gaat zitten.
En daar zal het niet mee eindigen. Ik denk dat er nu al vergevorderde plannen zijn om ervoor te zorgen dat Valentijnsdag niet meer exclusief voor de geliefden is, maar ook voor familie, vrienden en kennissen, zodat je over een paar jaar je hele Hyves bestand vriendschapsverklaringen aan het mailen bent en je jezelf ’s avond met je familie in een knalrode ambiance bij de lokale Griek vindt, terwijl je juist zo blij was, dat je ze alleen met kerst zag.
Maar ondanks alles vind ik Valentijnsdag nog wel wat hebben. Zo’n anonieme liefdesverklaring is toch altijd wel egostrelend. Natuurlijk komt die kaart van die lelijkerd achter in de klas, met hangtieten op haar zestiende, die altijd een beetje naar paard ruikt, of van die vette kalende collega, die van mening is dat goeiemoggel de beste grap is van de laatste twintig jaar, maar toch. Je maakt jezelf gewoon wijs dat het die gigantische strakke spetter is waar de hele school kwijlend achteraan loopt, of die George Clooney look-a-like, die zo lief naar je lacht als je ’s ochtends binnenkomt. En dat de meeste liefdesverklaringen komen van mensen die al een partner hebben, dat vergeten we voor het gemak maar even.
Toch denk ik dat er meer uit zo’n Valentijnsdag te halen is. Vergeet even de geldwolven die het naar de knoppen hebben geholpen en je kan er misschien nog wel wat van maken. Ben je vrijgezel en verliefd? Flikker die anonieme kaart in de vuilnisbak, ga ervoor en zeg: ‘Moet je luisteren. Ik vind je al een eeuwigheid leuk. Ik heb bij mijn favoriete restaurant een tafel gereserveerd en zou het geweldig vinden als ik je vanavond mag trakteren op een geheel vrijblijvend valentijnsdiner.’ Of verzin iets beters! Een nee heb je toch al, maar stel je toch eens voor dat ze ja zegt!
Ben je niet vrijgezellig, maak er dan gewoon een overdreven dag van. Bel, sms, mail of krabbel drie keer per uur hoe verliefd je wel niet bent. Maak een lijstje met dingen van je partner waar je van houdt en mail die door. Schrijf of jat een liefdesgedicht. Teken 300 hartjes, knip ze uit en stop ze in een enveloppe. Halverwege de ochtend is de hilariteit dan al zo hoog, dat je vandaag gegarandeerd een leuke dag hebt.
In ieder geval wens ik je veel plezier en onthoud: ik hou van alle weblogbezoekers, maar van jou het meest!
Xessive
