Lokale interruptie: Campagne en doelgroepen

De campagne is in volle gang. Naast het folderen op straat en door brievenbussen, is aanwezigheid bij debatten en bijeenkomsten belangrijk. Kandidaat kamerleden gaan het hele land door om voor verschillende groeperingen in debat te gaan. Dan is het is voor hen prettig wanneer lokale afdelingen een beetje mentale ondersteuning geven. En ook om wat folders en campagnegadgets te kunnen aanbieden.

Het eerste debat van de afgelopen week was dat voor mensen met een beperking. Het werd in de Effenaar gehouden door Stichting MEE. Een gevoelig onderwerp, zeker met de bezuinigingen. De zaal was dan ook bomvol en ik moest op het balkon gaan staan omdat alle stoelen bezet waren. Zes kamerleden waren aanwezig. Dat zorg een vrouwending is kon je wel merken aan de samenstelling van het panel. Alle zes vrouwen. Namens D66 was Pia Dijkstra er.

Inhoudelijk was Pia sterk al had ze het soms moeilijk met de enigzins schreeuwerige manier waarop vragen en stellingen door de zaal vlogen. Want het ging er soms emotioneel aan toe. Veel verhalen over gehandicapten die door de bureaucratie van de overheid problemen hadden. Maar ook het troosteloze bestaan van veel gehandicapten zonder werk was een issue waarop de aanwezige kamerleden ook vaak moeite hadden bevredigend te antwoorden. Gelukkig was Jetta Klijnsma van de PvdA, zelf gehandicapt en succesvol, er om de mensen een hart onder de riem te steken.

De PvdA en de SP waren hier op hun best. Hoewel CDA'ster Madeleine van den Toorenburg door de jury als winnaar werd aangewezen, waren de rode partijen degenen die het meest zichtbaar waren. Niet vreemd op zich. Beide partijen scoren traditionieel goed bij gehandicapten en ook bij personeel in de gehandicaptenzorg. Naast Pia waren er slechts vijf D66'ers. Al was dat nog altijd ruimer dan Groenlinks of de VVD.

Gisteren was het Academisch genootschap aan de beurt. Het is een soort gezelligheidsvereniging voor hoger opgeleide Eindhovenaren met een brede interesse in cultuur, wetenschap en de maatschappij. Een behoorlijk elitair gezelschap. Al mogen ze wel eens aan PR doen onder jongeren . Het grijze gehalte van deze vereniging is erg groot. Ze hebben overigens een prachtige societeit aan de Parklaan. Ik was er nog nooit geweest. Maar hier kan ik als reunist van een studentenvereniging alleen maar jaloers op zijn.

Namens D66 zit Judith Swinkels in het panel. De 51-jarige rechter staat op plek nummer 11. Ik had haar nog niet eerder ontmoet. Ze moet het tegen vijf mannen van respectievelijk SP, PvdA, VVD en CDA opnemen. Ze doet het met verve. Met haar onderkoelde, snedige reacties en haar zeer charmante voorkomen weet ze de zaal om haar vinger te winden. Een zaal die ook hier nokvol zit. Maar ook als D66 zijn we sterk aanwezig. Waar de PvdA en de SP slechts een iemand hebben rondlopen, zijn er tien D66'ers. Ook de VVD en het CDA zijn hier met meer mensen.

Het blijft opvallend hoe partijen toch naar hun doelgroepen trekken. Ondanks dat je er voor iedereen wilt zijn. Maar het academisch genootschap en D66 hebben toch meer chemie met elkaar dan stichting MEE. En het is niet dat D66 gehandicaptenzorg niet belangrijk vind. Maar de interesse van de leden gaat duidelijk naar andere maatschappelijke thema's. Toch zou ik graag zien dat we ons ook eens meer zouden profileren richting de zwakkeren van de samenleving. Anders komen we echt niet van dat elitaire imago af.

Een partij schitterde echter overal in afwezigheid. Dat is de PVV. Ook al krijgen ze uitnodigingen. Opdagen doen ze maar zelden. Los van de standpunten van de PVV vind ik dat een erg laakbare houding. Wie serieus de burger wil vertegenwoordigen zal ook de moeite moeten nemen en het lef moeten hebben deze kiezers te woord te staan. Dan moet je maar lastige vragen beantwoorden en gezeur aanhoren. Mijn stelling luidt dan ook dat wie zich niet laat zien in het land, de laatste zou moeten zijn om te claimen namens het volk te spreken.

Rogier Verkroost (29) is gemeenteraadslid namens D66 in Eindhoven. Op de weblogserie 'Lokale interruptie' beschrijft hij het reilen en zeilen van een lokale politicus.