Op HLN.be kwam ik een leuke foto tegen. In deze foto, die op sociaalnetwerksite Reddit rondgaat, poseren zes vriendinnen voor een fotograaf. Normale foto, tot je hun benen gaat tellen. Ik kom maar op 10 uit. Ik ben benieuwd of jullie erachter kunnen komen hoe het zit.

6 meiden, 10 benen (Foto: Reddit)

Gister was het nog proper met de schone strijkers, maar tegen het einde van het jaar wordt het er met de geestestoestand van de meeste mensen niet veel beter op. Dat geldt voor klassieke musici net zo goed als voor gewone stervelingen. Daarom op deze 2e kerstdag als ontbijt The Turtle Island String Quartet.

Nou ja, ontbijt. Het stuk dat ze spelen heet Bach's Lunch. En dat verwijst vermoedelijk naar de Engelse uitdrukking 'to lunch out'; je afspraak niet nakomen. En dat doen deze muzikanten dan ook, ze lijken met een uitgedokterd stukje Bach te komen, enkel om er daarna een loopje mee te nemen.

Maar daarmee doen de leden van dit bijzonder en aanradenswaardig strijkkwartet eigenlijk wat in Bachs tijd gewoon was: je speelt iets om er vervolgens mee te gaan spelen.

Jammer dat die stijve harken van tegenwoordig hun klassiekers wat dat betreft niet meer kennen. Eet smakelijk.

Elke woensdag hebben we een selectie van kookvideo's en kooktips van het web onder het motto WoensdagCulinair. Heb je gisteren genoten van een uitgebreid kerstdiner met familie en/of bekenden? Wellicht heb je vandaag een rustig dagje in gedachten met weinig tijd in de keuken en zo'n leuk bezoek aan een Zweeds woonwarenhuis? Dan kunnen een paar eenvoudige kookvideo's je misschien op weg helpen om toch wat leuks op tafel te zetten. Veel plezier met onze culinaire bijdrage voor 2e kerstdag met als thema: Zweden.

George Michael overleed op eerste kerstdag, en na het nodige binnensmondse gevloek op het jaar 2016 denken veel mensen 'Last Christmas'. Maar ik denk, als de kerstgedachte er dan toch aan te pas moet komen: 'Jesus to a Child'.

Dat nummer zit sinds ik het nieuws een paar uur geleden hoorde continu en prominent in m'n hoofd. Ik bakte er namelijk ooit een backingtrack van voor een zanger, en ken het daarom binnenstebuiten. Maar ik vind het nog steeds mooi.

De song uit 1996 is een eerbetoon aan Michaels geliefde Anselmo Feleppa, die in 1993 aan aids was overleden. Toen het nummer uitkwam had Michael zijn homoseksualiteit echter nog niet geopenbaard. Dat gebeurde pas twee jaar later.

De zanger kreeg na de dood van Feleppa enige tijd geen letter op papier, maar schreef dit nummer desondanks in een uur. Dat was voor hem het teken dat hij verder kon gaan met zijn leven.

Sadness in my eyes
No one guessed and no one tried
You smiled at me like Jesus to a child

Loveless and cold
With your last breath you saved my soul
You smiled at me like Jesus to a child

And what have I learned from all these tears
I've waited for you all those years
Then just when it began he took your love away